بررسی دموگرافیک مرگ‌و میر ناشی از تصادفات ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس طی سال‌های1383 تا 1393

زمینه و هدف: امروزه مرگ‌ومیر ناشی از سوانح ترافیکی مهم‌ترین جایگاه را به خود اختصاص می‌دهد و به یک تهدید مستمر و خطرناک برای سلامت عمومی حتی در جوامع توسعه‌یافته تبدیل شده است. این گزارش با هدف تعیین ارتباط متغیرهای دموگرافیک با سوانح منجر به فوت در استان فارس و هم چنین شناسایی گروه‌های در معرض خطر برای برنامه‌ریزی بهتر به‌منظور جلوگیری و کاهش مرگ‌ومیر افراد صورت گرفت. روش بررسی‌: این پژوهش مقطعی جهت بررسی وقوع تصادفات منجر به فوت در جمعیت تحت پوشش استان فارس در بین سال‌های 1383 تا 1393 اجرا شد. برای جمع‌آوری داده‌های مطالعه از سوانح و حوادث ترافیکی از داده‌های ثبت شده در اداره کل پزشکی قانونی استان فارس استفاده شد. در این مطالعه متغیرهای سن، جنس، محل وقوع تصادفات اعم از درون‌شهری، برون‌شهری و جاده‌های روستایی و هم چنین زمان وقوع تصادفات به تفکیک ماه و سال بررسی گردید. به منظور تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای Excel وSPSS و آزمون‌های مربع کای، آنالیز Independent sample T-test و ضریب هم­بستگی برای تعیین معنی‌داری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که متوفیان حوادث رانندگی عمدتاً مربوط به مردان (85/5 %)، در سنین جوانی (30-15 ساله) و در جاده‌های برون‌شهری (61/9%) است. بیشترین میزان تصادفات منجر به فوت در سال 1384 (11/7%) و در شهریورماه (10/6 %) و کمترین آن در سال 1393 (7/5 %) و در بهمن‌ماه (6/2 %) رخ داده بود. نتایج تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده کاهش نرخ رشد تصادفات منجر به فوت به میزان 27/2% طی یازده سال بوده که بیشترین نرخ رشد تصادفات به تفکیک مربوط به سال 1392 (6/6 %) و کمترین آن مربوط به سال 1386 (21/5 %-) بود. هم چنین ارتباط بین سن و جنس متوفیان معنی‌دار محاسبه شد (0/001P<). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیانگر این واقعیت است که مرگ‌ومیر ناشی از تصادفات جاده‌ای علیرغم روند نزولی طی سال‌های اخیر، عمدتاً در گروه سنی مولد و کارای جامعه رخ می‌دهد و نیز با توجه شدت آثار سو روانی، اجتماعی و اقتصادی که سوانح ترافیکی بر پیکره جامعه وارد می‌سازد، اقدامات پیشگیرانه و فرهنگ‌سازی و آموزش جامعه بسیار ضروری می‌نماید تا بدین‌وسیله شاهد کاهش روزافزون در آمار مرگ‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای کشور باشیم.